Λίγα λόγια για την προέλευση, την πορεία και τον χαρακτήρα της "ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ"
H “ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ” ΠΡΟΤΑΣΗ
…για θεραπεία / ανασυγκρότηση της (Συνολικής) Ελληνικής Γεωργίας, μέσα από σφαιρική και επίμονη «εθνική» (αγρο-)πολιτική Ανάπτυξης
της Βιολογικής Γεωργίας (Καν/σμοί 834/07& 889/09 ΕΕ.)
πρωτίστως με:
– (Εκ)παίδευση διηνεκή των βιο-παραγωγών από Συμβούλους που φέρουν αξιολογημένα την ιδιότητα αυτή.
– Οικονομικές ενισχύσεις ανάλογα με την αειφορικότητακαι κυκλικότητα των παραγωγικών διαδικασιών, όπως:
- συνδυασμός φυτικής με ζωική παραγωγή
- ποικιλότητα καλλιεργουμένων ειδών
- συμμετοχή ψυχανθών
- διαχείριση βιομάζας, ενέργειας, υδάτων
- συμβολή στην περιφερειοποίηση της Ανάπτυξης κλπ.
Ο Σκοπός-Μέσο για πολιτικές που θέλουν να είναι «πράσινες», …για διαφυγή από την κλιματική παγίδα!
(Συντάχθηκε τον Ιούνιο 2011, λίγο πριν την καταβολή της 2ης δόσης από την Τρόϊκα.Πηγές: Περιοδικό “Βιολογική Γεωργία &Αειφορική Ανάπτυξη”, Ημερολόγια, σημειώσεις, πρακτικά ΔΣ. και Γενικών Συνελέυσεων…)
Ο Οργανισμός Πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων “ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ” ιδρύθηκε το 1994. Έχει έδρα την Αλεξάνδρεια Ημαθίας, κωμόπολη στην καρδιά του κάμπου της Κεντρικής Μακεδονίας.
Η περιοχή αυτή, ειδικότερα η Ημαθία, η Πέλλα και η Πιερία, ανέκαθεν ήταν και είναι το φρουτοπαραγωγικό (και όχι μόνο) «Ελντοράντο» της Ελλάδας. Η εντατική Χημική Γεωργία και μια μεγάλη συγκέντρωση αξιόλογων αγροτοβιομηχανιών στην περιοχή, κυρίως μεταποίησης φρούτων και κηπευτικών, αποτελούν τον κορμό της οικονομίας της περιοχής. Στην μετά-την Ένταξη-περίοδο (από 01-01-81 έως και σήμερα) η αγροτική δημόσια διοίκηση, οι ίδιοι οι αγρότες, οι οργανώσεις τους και οι αιρετοί που τις διοικούν, οι αγρο-βιομηχανίες και οι κάτοχοι επιχειρηματίες κλπ. με επικεφαλής και “υπόδειγμα” τους πολιτικούς και την ασκούμενη “εθνική” αγροτική πολιτική, «αξιοποιούν» τα λεγόμενα«συγκριτικά» πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης περιοχής με τρόπο που προξενεί και συσσωρεύει πλήθος και ποικιλία προβλημάτων.
Ο αγροτικός τομέας της περιοχής, τόσο η πρωτογενής παραγωγή όσο και η μεταποίηση είναι (και συνεχίζει ακόμη και σήμερα να είναι) πωταγωνιστής στην εκποίηση φυσικών πόρων κυρίως της γονιμότητας των εδαφών και των υδατικών αποθεμάτων. Στο αγροτροφικό σύμπλεγμα επικρατεί ατμόσφαιρα σήψης, σκανδάλων και εκμαυλισμού ανθρώπινων συνειδήσεων…: Ο χαρακτηρισμός της περιοχής αυτής από το υπόλοιπο Πανελλήνιο ως «Αμαρτωλό Τρίγωνο», ακριβώς τα συμβαίνοντα σε αυτήν υποδήλωνε.
Μετά την Ένταξη η Αγροτική Οικονομία της συγκεκριμένης περιοχής γρήγορα «προσαρμόσθηκε»:
Οι μηχανισμοί προστασίας, οι κατ’ έτος αναποροσαρμοζόμενες «τιμές ασφαλείας», οι υψηλές επιδοτήσεις κλπ. προκαλούσαν στρεβλώσεις στις αγορές των οπωροκηπευτικών και ωθούσαν παράλληλα τους παραγωγούς σε όλο και εντατικότερη χημειοποίηση της παραγωγής η οποία έπρεπε να είναι «πιο πολλή», «πιο μεγάλη», άδιάφορο αν αυτή κατέλιηγε να γίνεται αντικείμενο «νόμιμης» αλλά και «φαλκιδευμένης απόσυρσης πλεονασμάτων» με πλήθος συνεπακόλουθες συνέπειες: Οι συνεταιρισμοί και οι ενώσεις της Αλεξάνδρειας, Βέροιας, Νάουσας, Σκύδρας, Γιαννιτσών, Έδεσας, Πιερίας, μετεξελίχθηκαν σε εξιουσιοδοτημένους «νεκροθάφτες» χιλιάδων τόνων εμπορεύσιμων φρούτων και κηπευτικών, αλλά και σε μηχανισμούς «άντλησης» και (ανα)διανομής άκοπων όσο και παράνομων οικονομικών πόρων από τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην περίοδο αυτή οι συνεταιρισμοί καθιερώνονται στο ρόλο παθητικών ενδιάμεσων, αδρανοποιημένων και παρασιιτικών προεκτάσεων μιας ανάλογης φιλοσοφίας «εθνικής αγροτικής πολιτικής»…
Το αναπτυξιακό αποτέλεσμα αυτής της «εθνικής αγροτικής πολιτικής» δεν θα μπορούσαν πάρα να είναι της ίδιας στόφας πράγμα που επιβεβαιώνει η ασυνάρτητη συγκρότηση της Αγροτικής Ελληνικής Κοινωνίας καθώς και η βαθιά και πολύμορφη Κρίση που υφέρπει και ταλανίζει την χαμηλής παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας επιδοτησιο-συντήρητη Ελληνική Γεωργία:
Συνολικά, το έργο της διαχειριστικής και (ανα)διανεμητικής «Εθνικής Αγροπολιτικής» αυτής της περιόδου δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί Ανάπτυξη. Περισσότερο του προσιδιάζει ο χαρακτηρισμός του«καταναλωτικού αναπτυξιστικού μορφώματος», το οποίο, εκτός από τη συγκερκιμένη περιοχή, στην 30-χρονη «μετα-ενταξιακή» περίοδο εγκαθιδρύεται σε όλη την Ελληνική Γεωργία και Ύπαιθρο .
(«Αναπτυξισμός» = Κακέκτυπο μιας ισόρροπης, οργανικής, προσαρμοσμένης στα ανθρωπογεωγραφικά χαρακτηριστικά μιας περιοχής και της Ελλάδας γενικότερα, Ανάπτυξης).
Σε αυτήν την γενικευμένου παραλογισμού και κοινωνικο-οικονομικής διάβρωσης περιρέουσα ατμόσφαιρα, ιδρύεται τον Απρίλιο του 1990 από είκοσι πέντε περίπου πολίτες (αγρότες, γεωτεχνικούς, υπάλληλους αγροτικών συνεταιρισμών, ιδιώτες κηπουρούς και καταναλωτές) ο πρώτος στο είδος του «Αγροτικός Συνεταιρισμός Οργανικών Καλλιεργειών «ΒΙΟ-ΤΟΠ» Αλεξανδρείας».
Τα ιδρυτικά του μέλη προέρχονταν κυρίως από Κίνηση Πολιτών Πολιτικού, Κοινωνικού και Οικολογικού Προβληματισμού που από τα μέσα της δεκαετίας του ΄80 δρούσε στο Νομό Ημαθίας. Πολλά εξ αυτώνήσαν άτομα με αγροτικές και αγρο-οικονομικές σπουδές και εμπειρίες από το εξωτερικό και σχεδόν όλα με αμεσότερη ή εμμεσότερη σχέση προς την αγροτική οικονομία της περιοχής δηλαδή γεωτεχνικοί , παραγωγοί φρούτων, στελέχη συνεταιριστικών οργανώσεων αλλά και απλοί ιδιώτες, Κριτικοί Πολίτες – Καταναλωτές.
Σύντομα τα μέλη της Κίνησης συνειδητοποίησαν πως μόνο με κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας για τις οικολογικές παραβάσεις, δημοσιεύμτα, συνεντεύξεις, μάλιστα ολοσχερή αποχή των επίσης συνυπευθύνων Αγροτών, η κατάσταση δεν θα αλλάξει ούτε στο ελάχιστο.
Το παραπάνω στοιχείο μαζί και η μεγάλη επιθυμία πολλών από τα μέλη της Κίνησης να αξιοποιήσουν θεωρητικές γνώσεις Οργανικής (Οικολογικής, Βιολογικής) Γεωργίας, οδήγησε στην απόφαση να αξιοποιήσουν και έμπρακτα αυτές τις γνώσεις καλλιεργώντας οργανικά σε δικά τους αγροτεμάχια μονοετείς καλλιέργειες και κηπευτικά, καθώς και μεταρέποντας σε οργανικούς μερικούς ηλικιωμένους οπωρώνες ροδακίνων, μήλων βερύκοκων και κερασιών.
Σταις αρχές της δεκαετίας του ‘90, η μέχρι τότε άτυπη Ομάδα οργανικών καλλιεργητών «Πάντροφος Γαία» ιπροχωρεί στην ίδρυση του πρώτου στη χώρα Αγροτικού Συνεταιρισμού Οργανικών Καλλιεργειών «ΒΙΟ-ΤΟΠ» Αλεξανδρείας.
Η καλλιέργεια οπωροκηπευτικών και αροτριαίων καλλιεργειών, κυρίως ψυχανθών και σιτηρών, υλοποιείται στα πλαίσια των προδιαγραφών της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αγροπεριβαλλοντικών Κινήσεων (IFOAM).
Ο Α.Σ. ΒΙΟ-ΤΟΠ Αλεξανδρειας παραμένει ενεργός μέχρι το 2000 διάστημα στο οποίο φτάνει να καλλιεργεί έως και 630 στρ.
Ο ίδιος σταδιακά μαπάινει και στην οικοτεχνική μεταποίηση φτάνοντας το 2002 να διαθέτει στα «υγιεινάδικα» της Θεσσαλονίκης και Αθηνών φρούτα, κηπευτικά, σιτηρά, άλευρα, όσπρια, μαρμελάδες, κομπόστες, τοματοπολτούς, κρασιά.
Η παρουσία του στην μικρή ελληνική εναλλακτική αγορά διακόπηκε από την στιγμή που τα περισσότερα των μελών του ΒΙΟ-ΤΟΠ άρχισαν να στελεχώνουν και τον Οργανισμό Πιστοποίησης «ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ» σπε. που ήδη από το 1994 είχε αδειοδοτηθεί από το Υπουργείο Γεωργίας ως Πιστοποιητικός Οργανισμός Βιολογικών Προϊόντων και λόγω του «ασυμβιβάστου» έπρεπε να επιλέξουν τα μέλη πια πορεία θα ακολουθούσαν, ΒΙΟ-ΤΟΠ ή ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ.
Από το 1994 μέχρι και σήμερα (Ιούνιος 2011) η ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ (GR-BIO-02) επηρεάζει , μορφώνει, καταλύειι και συνηγορεί υπέρ μιας Ελληνικής Βιολογικής Γεωργίας που δεν θα είναι απλώς ένα «σταιστικώς αναπτυσσόμενο μέγεθος».
Στο διάστημα αυτό απασχολήθηκαν στον “ανοικτό” αυτό φορέα περί τους 50 επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων διεκπεραιώνοντας το αγροτικό τους στη Βιολογική Γεωργία. Μια σειρά από αυτούς στελέχωσε άλλους οργανισμούς πιστοποίησης. Πολλοί “διείδαν” την μοναδική “ευκαιρία” να γίνουν επίσης κάτοχοι πιστοποιητικών οργανισμών και έγιναν και όλοι μαζί απαρτίζουν το σημερινό κατά τεκμήριο παρασιτικό, υδροκέφαλο , επίσης επιδοτησιο-συντήρητο, πληθωρικό Ελληνικό Σύστημα Πιστοποιήσεων.
Για τον ρόλο της ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ στην Ελληνική Βιολογική Γεωργία, την στάση της απέναντι στην “μη-πολιτική” των κατά καιρούς ελληνικών κυβερνήσεων, που την “προωθούσαν και συνεχίζουν να την προωθούν” με την ίδια μονοδιάστατη και ξαρτησιογόνα πρακτική των “αντισταθμιστικής φιλοσοφίας” γραμμικών επιδοτήσεων, υπάρχουν στον παρόντα ιστότοπο πολλά άρθρα του ιδρυτού και προέδρου της Κωνσταντίνου Ιγνατιάδη. Ο ενδιαφερόμενος θα έχει την δυνατότητα να γνωρίσει την Ελληνική Βιολογική Γεωργία στην κατάσταση, όπως αυτή υφίστατια, αλλά και εκείνης, όπως θα έπρεπε να είναι!
Κωνσταντίνος Ιγνατιάδης
Διευθυντής “ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ”
Το περιοδικό “Βιολογική Γεωργία & Αειφορική Ανάπτυξη”
Η πορεία του περιοδικού της “ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ” – 7 ΤΕΥΧΗ :